KRYPTA

Pod kościołem znajdują się podziemia, w których znajdują się katakumby i grobowce Krasińskich, chowanych tu od XIV wieku. Pomieszczenie służące jako kaplica przed pogrzebowa jest oddzielone z obu stron ażurową kratą. Po prawej stronie za kratą znajduje się ściana z katakumbami, pokryta płytami nagrobnymi Krasińskich z XVI, XVII i XVIII wieku, oraz dwie płyty z XIX wieku. Prostopadle do osi podziemia mieści się tumba grobowa biskupa Kamienieckiego Adama Krasińskiego (1714-1800). Następne tumby zawierają szczątki Ludwika Krasińskiego (1333-1395) i Elżbiety Franciszki z Branickich Krasińskiej (1820-1876), a na tumbie z prawej stoją marmurowe urny z sercami Michała Hieronima Krasińskiego (1712-1789) oraz innych członków rodziny. W kolejnym szeregu znajdują się tumby rodziny Jana Kazimierza Krasińskiego oraz ażurowa krata prowadząca do pomieszczenia zmarłych z XIV i XV wieku. Na ścianie zamykającej podziemia od strony zachodniej umieszczonych jest 15 marmurowych płyt z imionami i nazwiskami członków rodziny pochowanych tu w XVII i XVIII wieku.

Krypta jest złożona z trzech przestrzeni pod zakrystią, prezbiterium i obiema nawami bocznymi. Znajdują się tam okienka – świetliki w głębokich glifach (ukośnie uformowane ościeża okien, stosowane w budowlach obronnych, w oknach strzelniczych) z pochyłymi parapetami. 

Podziemia są miejscem pochówku znaczącej części rodu Krasińskich, krypta podziemna jest doskonałym miejscem, które prezentuje elementy stylu neoklasycystycznego, klasycystycznego oraz neobarokowego. Większość detali i płyt w krypcie zostało wykonanych z białego i szarego marmuru z Carrary, wapienia mozańskiego, w części, gdzie znajdują się katakumby występuje czerwony marmur koralowcowy. Można znaleźć tam również ołtarz z czarnomarmurową mensą, metalowym krzyżem ołtarzowym i rytą dekoracją.