MALOWIDŁA ŚCIENNE SEBASTIANA ECKSTEINA

W kościele zachował się bardzo oryginalny zespół późnobarokowych malowideł ściennych. Autorem cyklu 19 kompozycji, które ozdobiły wnętrze świątyni był zatrudniony przez Błażeja Krasińskiego, mało znany morawski malarz, Sebastian Eckstein z Brna, który na jednym z fresków pozostawił swoją sygnaturę „Sebastis Eckstein Adornavit Pictoris.  Anno 1747.”

W latach 1877-83 budowla została gruntownie odrestaurowana, całkowicie przemalowano osiemnastowieczną polichromię Ecksteina i zamalowano jego sygnaturę. Po zniszczeniach w czasie I wojny światowej ponownie odnowiono kościół i jego zabytkowy wystrój. W latach 1954-57, w czasie kolejnych prac konserwatorskich polichromii zdjęto wszystkie przemalówki i odsłonięto sygnaturę Sebastiana Ecksteina, ale jednocześnie w znacznym stopniu zniekształcono wygląd malowideł.

Malowidła Ecksteina odznaczają się nietypowym podejściem do kompozycji. Nie tworzą one jednolitego tematycznego zespołu, ale można je podzielić na trzy główne grupy.  Pierwszą stanowi kompozycja czołowej ściany prezbiterium, gdzie przedstawiono scenę Podwyższenia Krzyża Świętego ilustrującą wezwanie kościoła. Do drugiej należy 10 malowideł zdobiących boczne ściany prezbiterium i nawę główną, które opowiadają o męczeńskiej śmierci Chrystusa. Natomiast trzecią grupę tworzą freski naw bocznych nawiązujące do kilku wydarzeń z historii kościoła w Krasnem. W pierwszym, od strony prezbiterium przęśle przedstawiono sceny Adoracji Matki Boskiej Szkaplerznej i Adoracji Matki Boskiej Różańcowej. Freski następnego przęsła przedstawiają Apoteozę św. Augustyna i Apoteozę św. Błażeja, co należy wiązać z kanonikami regularnymi, którzy obsługiwali kościół w Krasnem w czasie powstania malowideł oraz Błażejem Krasińskim, fundatorem fresków. Sceny kolejnego przęsła, Dzieciństwo Marii i Opłakiwanie kojarzą się z tematyką maryjną fresków z cudownymi adoracjami i pasyjną, przedstawioną w nawie głównej. Modlitwa św. Andrzeja oraz Apoteoza św. Wawrzyńca, namalowane w ostatnim, licząc od prezbiterium, przęśle nawiązują do wezwań dwóch kaplic dobudowanych do kościoła w XVI i XVII wieku i rozebranych w czasie jego osiemnastowiecznej przebudowy.
Warto zauważyć, że malowidła świątyni w Krasnem charakteryzują się niejednolitym poziomem wykonania, jednak ich wartość leży głównie w iluzjonistycznej architekturze, która dominuje w całej kompozycji.